شهاب حسینی - برنامهریزی خارج از معمول برای اکران جهانی «هیس...»
امیر اسفندیاری معاون بینالملل بنیاد سینمایی فارابی در گفتوگویی با ایسنا،به جزییات این اکران پرداخت. او درباره چگونگی برنامهریزی برای اکرانهایی محدود «هیس دخترها فریاد نمیزنند» در آمریکای شمالی توضیح داد:با توجه به مضمون حساس فیلم و موفقیت آن در جذب تماشاگران داخلی در زمان برگزاری سیویکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر، هماهنگیها و برنامهریزیهایی خارج از روال معمول جهت اکران محدود این فیلم در دو کشور کانادا و آمریکا که به لحاظ حضور مهاجرین هموطنمان آمار چشمگیری دارند، انجام شد.
هرچند که این برنامهریزی برای یک سالن سینما در شهر تورنتو در کانادا و یک سالن سینما در شهر لس آنجلس در آمریکا انجام شده بود، این نمایشها با استقبالی چشمگیر روبرو شد تا حدی که برخی پخشکنندگان آمریکایی برای اکران وسیعتر فیلم ابراز تمایل کردند. اسفندیاری در پاسخ به اینکه این اکران محدود چطور توجه سایر پخشکنندگان را جلب کرده است؟ پاسخ داد: طبیعتا میزان استقبال از یک سو و بازتاب مطبوعاتی از سوی دیگر در جلب توجه مهم بوده است. مثلا یادداشتی که دیوید شوت در مجله ورایتی نوشته است، به شدت کنجکاوی بر انگیز است. او آغاز فیلم را مثل تریلر جنایی نواری دانسته که یادآور آثار کورنل وولریچ و حکایت انتقام در آنهاست که نمونهاش را می شود در «عروس سیاهپوش» دید؛ از کارگردانی خانم پوران درخشنده تمجید کرده است که مثل یک مشت گره کرده محکم است و در ترکیببندی رنگ تقریبا در تمام فیلمش رنگهای سیاه، خاکستری و قهوه ای را غلبه داده؛ و همچنین از بازی خانم طباطبایی و بازیگر نقش کودکی شیرین تعریف کرده است.
معاون بینالملل بنیاد سینمایی فارابی دربارهی اینکه چه اقداماتی در سایر کشورها برای بازاریابی فیلم انجام شده است؟ توضیح داد: تا به حال، مهمترین عامل موثر در بازاریابی فیلمهای ایرانی عرضه فرهنگی موفق فیلم در جشنوارهها و مجامع جهانی بوده است. «هیس...» که در دومین نمایش در رویدادهای فرهنگی بینالمللی، در جشنواره معتبر فیلم هند در گوا در بخش مسابقه اصلی به روی پرده رفت، همچنان در آن کشور عرضه فرهنگی قابل توجهی خواهد داشت و در نتیجه، دریافت درخواستهایی جهت اکران گسترده فیلم در آن کشور دور از ذهن نخواهد بود. اسفندیاری در پاسخ به اینکه آیا امکان طراحی چنین روندی برای اکران سایر فیلمها هم وجود دارد؟ به ایسنا گفت: البته در صورتی که بودجهای مناسب برای این منظور در نظر گرفته شود، این امکان وجود دارد که با سینماهایی برای نمایش فیلمهای ایرانی در کشورهای دیگر مذاکراتی به عمل آید و راهکاری دائمی برای اکران محدود فیلمهای ایرانی برای علاقمندان در خارج از کشور طراحی شود.