شهاب حسینی - نامه کارگردان "آشغال های دوست داشتنی" به عوامل فیلمش

 محسن امیریوسفی به عوامل فیلم سینمائی «آشغالهای دوست داشتنی» نامه نوشت و گفت: «به همه بگوئید، حالمان خوب است!»

این کارگردان سینمای ایران در این نامه که اختصاصا در اختیار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، قرار داده، نوشته است: «سلام بر همه عوامل و سازندگان فیلم سینمائی "آشغالهای دوست داشتنی"

بالاخره پس از یکسال و نیم تلاش بی‌وقفه‌ی همه شما،این فیلم آماده نمایش شد، سپاسگزار لطف و زحمتتان هستم. خوشحالم که به شما بگویم ما فیلمی را ساختیم که شبیه هیچ فیلم دیگری نیست و به لطف اعتماد و سخت‌کوشی شما دل همه بینندگانش را برده است، البته غیر از دل دبیر محترم جشنواره فیلم فجر و مشاوران‌ پیشا دکتر احمدی‌نژادی‌اش!!

این فیلم می‌توانست با مدیریت درست در جشنواره حضور داشته باشد، دیده شود و همه شما عوامل این فیلم، که در تمام قسمت‌های کاری سنگ تمام گذاشتید، توسط مردم و داوران جشنواره مورد توجه قرار گیرید، ولی مدیریت این چنینی فقط برای خودی‌هاست که من هیچگاه در این دایره نبودم و نخواهم بود!

دوستان عزیز، همانطور که در ساخت این فیلم به من اعتماد کردید این سخن مرا هم بپذیرید که در این دو ماه برای دیده شدن نتیجه تلاش شما در جشنواره فیلم فجر هر کاری کردم ولی نشد که نشد!

ولی خوشبختانه اتفاقات خوبی در این دو ماه افتاد، اول اینکه توانستم پانزده کیلو وزن کم کنم که جای سپاس فراوان از دبیر محترم جشنواره و مشاورین دوران پیشا دکتراحمدی‌نژادی ایشان دارد! و دوم اینکه در این مدت که فیلم را در جلسات متعدد با منتقدین مخالف این فیلم دیدم متوجه شدم که در بیشتر مواقع خشم درست یا نادرست این عزیزان، فقط بهانه‌ای برای بعضی به ظاهر دوستان ما شده که از این خشم لولو سر خرمن بسازند و ما را بترسانند! هرچند بعضی مطالب وعباراتشان واقعا هم ترسناک است!!

سومین اتفاق خوب حمایت تعداد زیادی از کارگردانان و سینماگران فرهیخته از این فیلم بود که از طرف خودم و همه شما از آنها تشکر می‌کنم.

از همه شما عوامل توانای فیلم "آشغالهای دوست داشتنی"هم تشکر می‌کنم که تمام توان حرفه‌ای و معرفتی خودتان را در هر چه بهتر شدن این فیلم گذاشتید.

"شیرین یزدانبخش" مهربان، می‌دانم که به خاطر ندیده شدن فیلمت در جشنواره غمگین شدی ولی مطمئن باش بازی زیبای تو روزی دیده خواهد شد.

حبیب رضائی سخت کوش،ممنونم که یکی از بهترین و سخت‌ترین نقشهایت را در این فیلم اجرا کردی.

هدیه تهرانی عزیز به خاطر صبر، حوصله و تعهد قابل تحسینی که در ایفای متفاوت این نقش داشتی قدردانت هستم و بابت تمام سختی‌های نقشت خصوصاً در سکانس پر اضطراب درگیری، عذرخواهی می‌کنم.

نگار جواهریان آرام، وقار و تلاش هنرمندانه‌ات در نقش هر چند کوتاهت در این فیلم دیدنی است،سپاسگزارم.

اکبرعبدی محبوب،با تجربه و هنرت یکی از به یاد ماندنی‌ترین نقشهایت را نصیب این فیلم کردی،ممنونم.

صابر ابر محجوب، تو بسیجی واقعی این فیلم بودی، هم در نقشت و هم در تعهدی که به کارت داشتی.

شهاب حسینی، نمی‌دانم اگر تو در این نقش نبودی چه کسی می‌توانست این چنین با صلابت و هوشمندانه سیر تحولات روحی یک چریک عاشق را نشان دهد؟ قدردان تو هستم.

و اما دوست دیرینه تورج اصلانی حضور پررنگ و صبورانه‌ات به فیلم رنگی دلپذیر داد.

مصطفی خرقه‌پوش عزیز، در مدت نه ماه تدوین هوشمندانه این فیلم،حوصله و دقت بالایت هر روز بیشتر از روز قبل بود، ممنونم.

پیام نبوتی نکته سنج، ویژوال کامپیوتری که در این فیلم انجام دادی در سینمای ایران منحصر بفرد است. از حضور متعهدانه‌ات در تمام روزهای فیلمبرداری و نیز هشت ماه کار مداوم و خلاقانه جلوه‌های ویژه که ویژگی خاص این فیلم شده سپاسگزارم.

سعید ملکان، چیره دستانه، چهره‌پردازی کردی و با آرامش مجری طرح بودی، سپاسگزارت هستم.

محمود سماک‌باشی بزرگوار، بسیار فراتر از یک صدابردار حرفه‌ای و کهنه کار، در کنار این فیلم بودی.

محمدرضا دلپاک پرحوصله، دقت بالا و خلاقیتت در طراحی صدا رنگ شنیداری دیگری به این فیلم داد.

افشین عزیزی، چه کردی با یک سه تار، در نواختن قطعاتت.

گروه محبوب پالت، قدردان همراهی ماندگارتان هستم.

فریبا رهبر همدل و مهربان، تعهد کاری، دلسوزی، تلاش و پیگیریت را به دیده، منت دارم تا همیشه‌ی زندگیم .

علیرضا نسائی همراه، بالاتر از یک دستیار کارگردان و برنامه‌ریز، آرامش بخش فیلم بودی.

داریوش دامیار (رابط فرهنگی فیلم) و همچنین رضا نریمی‌زاده (استودیو مون)،سهراب خسروی عزیز و داریوش عبادی،امیر حسین شجاعی و دوستان و دیگر عوامل هم تشکر و قدردانی دارم و از همه شما به خاطر نبودن فیلم در جشنواره عذرخواهی می‌کنم،این فیلم در هیات انتخاب پذیرفته شد ولی به خاطر کارت زرد وزیر محترم ارشاد، چهره جشنواره هم زرد! و "آشغالهای دوست داشتنی"،فیلمی که فارغ از هر تفکر حزبی و جناح‌بندی سیاسی در جهت وفاق و وحدت ملی ساخته شده، قربانی گردید!

همه شما عوامل فیلم "آشغالهای دوست داشتنی" شایسته بهترین بهترین‌ها هستید. لطفاً تا آن موقع لبخند بزنید و به همه بگوئید:حالمان خوب است!»

محسن امیریوسفی

دو روز مانده به پایان جشنواره 92

شهاب حسینی - "آشغالهای دوست داشتنی" به جشنواره فجر اضافه شد.

 به گزارش خبرنگار سینماپرس، فیلم سینمایی «آشغالهای دوست داشتنی» به کارگردانی محسن امیر یوسفی به جشنواره فیلم فجر راه یافت. «نقش و نگار» هم که ساخته علی عطشانی است در یک سانس اکران می شود.

البته مسئولان هنز به دنبال آن هستند که جای خالی برای اکران این دو فیلم پیدا کنند.

براساس این گزارش، دو فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» و «بلوک ۹ خروجی ۲» از فیلم هایی بودند که به دلیل موضوع ملتهب و بطور خاص پرداختن به موضوع فتنه 88 در فیلم "آشغالها" با نظر دبیر جشنواره راهی بخش مسابقه نشدند.

آشغال‌های دوست داشتنی فیلمی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی محسن امیریوسفی ساخته سال ۱۳۹۱ است که در آن اکبر عبدی،شهاب حسینی،شیری یزدان بخش،حبیب رضایی،هدیه تهرانی و نگار جواهریان از بازیگران این فیلم هستند.

شهاب حسینی - "یعنی آقای حاتمی کیا فیلم آشغال های دوست داشتنی را هم دیده؟!"

 الهه خسروی‌یگانه: از قرمزی فرشی که روبروی در ورودی سالن همایش های  برج میلاد پهن کرده اند دیگر چیزی نمانده است. مسئول سالن وقتی پشت  بلندگو  اعلام می کند که عوامل فلان فیلم تا چند لحظه دیگر روی فرش قرمز  حاضر می شوند منظورش آن فرش لگدمال شده بیرون نیست که حالا دیگر سفید  شده است. همین فرش قرمزی را می گوید که توی سالن از دست برف جان سالم به در برده.   

با این حال این فرش قرمز دور تا دور سالن مربع  برج میلاد را فراگرفته است. دنبالش که بروی سرت گیج می رود چون هی دور خودت می چرخی. سرگیجه البته می تواند ربط چندانی هم به فرش قرمز نداشته باشد. کسی به فکر این مربع قرمزی که دور تا دور سالن سینما کشیده شده نیست، اما وقتی به فیلم هایی فکر می کنی که از دایره حضور در جشنواره بیرون ماندند سرت گیج می رود. عصبانی می شوی. درست مثل ابراهیم حاتمی کیا که وقتی «شیار 143» را دید عصبانی شد از این که تهیه کننده فیلم برای حضور آن در جشنواره مجبور شده لابی کند.  

نمی دانم ابراهیم حاتمی کیا «آشغال های دوست داشتنی» را هم دیده یا نه ولی جوری از فیلم‌های مظلوم حرف زد که آدم یاد محسن امیر یوسفی و «آشغال‌های دوست داشتنی‌»‌اش افتاد. فیلمی که یک سر و گردن از فیلم‌هایی که تا به امروز دیده ایم بالاتر است. 

برای این که آخرین فیلم محسن امیریوسفی در جشنواره باشد، همه به زبان آمدند. از رخشان بنی اعتماد و کامبوزیا پرتوی گرفته تا مانی حقیقی. دیروز (چهارشنبه ۱۶ بهمن) هم که کانون کارگردانان خانه سینما رسما خطاب به رضاداد دبیر جشنواره نامه داد که لااقل یک نمایش برای این فیلم در جشنواره بگذارد. اما علیرضا رضاداد آب پاکی را روی دست همه ریخت وقتی که گفت این فیلم فعلا نمایشی در جشنواره ندارد.

این همه ایستادگی و مقاومت آقای رضاداد باعث تعجب خیلی ها شده‌است. او جفت پاهایش را کرده توی یک کفش و می گوید نه. اما اگر حرف حبیب رضایی در فیلم «قصه ها» راست باشد که می گفت هیچ فیلمی در کمد نمی ماند، وقتی که «آشغال های دوست داشتنی» نمایش داده شود، خیلی ها حال امروز حاتمی کیا را پیدا می کنند. و آن وقت باید باشیم و ببینیم که واکنش آقای رضاداد چیست؟

تا همین جا هم فیلم های توقیفی سال های گذشته در جشنواره به نمایش در آمده اند. مثلا همین «قصه ها» و «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو». یک سال جلوی نمایش شان گرفته شد و بعد امسال که به نمایش درآمدند همه هاج و واج مانده بودند که چرا این فیلم ها را غیرقابل اکران دانسته بودند؟ این فیلم ها اکران شدند، آب از آب هم تکان نخورد. هیچ اتفاق خاصی نیفتاد. آدم ها آمدند، فیلم را دیدند، از روی صندلی های قرمز رنگ سالن بلند شدند و رفتند سراغ فیلم بعدی.

حواس شان هم اصلا به این مربع قرمزی نبود که دورتادورشان را گرفته است. خیلی که بخواهند اعتراض کنند، در نهایت سوت و کف می زنند. سوت و کفی که البته حال کارگردان ها را بد می کند اگر آن را شنیده باشند. سامان سالور که نشنیده بود. موقع نمایش فیلمش «تمشک» صدای سوت و کف بلند شد اما بعد توی نشست خبری وقتی ازش پرسیدند که نظرت درباره سوت و کف تماشاگران در سالن چه بود؟ گفت نشنیده. ده دقیقه ای رفته بوده بیرون تا سیگار بکشد و لابد همان موقع بوده که تماشاگران سوت زده اند.

روز پنجم است. این چند روز فیلم های تلخ زیاد دیدیم. به غیر از «خط ویژه» که صدای قهقهه آدم ها را در آورد. این همه تلخی اما بالاخره یک جایی تمام می شود. مثل همین فرش قرمز که رو به درهای خروجی تمام می شوند.

+ نقدی بر فیلم "پنج ستاره"

شهاب حسینی - درخواست کانون کارگردانان برای نمایش "آشغال ها..." در برج میلاد

 شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران در نامه ای به دبیر شنواره فیلم فجر درخواست کرد یک نوبت نمایش به فیلم "آشغال های دوست داشتنی" ساخته محسن امیریوسفی اختصاص دهند.

به گزارش خبرگزاری مهر در متن این نامه که خطاب به دبیر سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر نوشته شده آمده است: از آنجا که عدم امکان نمایش فیلم سینمایی "آشغال های دوست داشتنی" ساخته آقای محسن امیر یوسفی که در دوره مدیران و مسئولین قبلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حمایت حداکثری بنیاد سینمایی فارابی در دوره قبل به تولید رسیده؛ باعث ایجاد سوءتفاهم و ابهامات متوالی گشته است.

از این رو اعضای شورای مرکزی کانون در جلسه ای فوق العاده، پس از بحث و گفتگو به این نتیجه رسیدند که با توجه به حضور طیف گسترده ای از سلایق و دیدگاه های مختلف سینمایی در جشنواره سی و دوم، نمایش این فیلم در سینمای اهالی رسانه و سینماگران حاضر در جشنواره، می تواند به شفافیت نظرات مختلف که در هاله ای از ابهام اظهار می شود، کمک کند.

لذا از جنابعالی تقاضا می کنیم که در صورت امکان، ترتیبی اتخاذ کنید تا فیلم مذکور حداقل در یک سانس ویژه در سینمای برج میلاد به نمایش درآید. پیشاپیش از عنایات ویژه ای که مبذول می دارید سپاسگزاریم.

+ پاسخ‌های رضاداد به ایسنا / «فعلا نمایشی برای «آشغالها...» نداریم»

شهاب حسینی - یادداشت فریدون جیرانی درباره "آشغال های دوست داشتنی"

 بانی فیلم آنلاین: فریدون جیرانی خواستار نمایش «آشغالهای دوست داشتنی» محسن امیریوسفی در جشنواره‌ی فیلم فجر شد، او در نوشتاری با عنوان «ما که پیر شدیم،برای جوان‌ها فضای گفت‌وگو ایجاد کنید.» نکاتی را مطرح کرد.

 این کارگردان سینما در نوشتاری که اختصاصا در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: «از وقتی که فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» را در خانه‌ی کارگردان دیدم تا امروز سه‌شنبه 15 بهمن ماه فکر می‌کردم چه مطلبی بنویسم که شکل احساساتی و صرفا تعریفی پیدا نکند و از منظری دیگر به فیلم بپردازد.
منظری که بتواند به نمایش فیلم در فرصت باقی مانده در جشنواره‌ی فجر کمک کند. منظری که به نظرم رسید، تحلیل نسل تازه‌ی فیلمسازی است. نسلی که در 8 سال گذشته آمده است. نسلی که من می‌گویم نسل پنجم فیلمسازی که امیریوسفی یکی از این نسل‌ است.
دانستن مشخصات این نسل درک «آشغال‌های دوست‌داشتنی» را برای ما راحت‌تر می‌کند و تحملش را مهم‌تر.
این نسل از نظر فکری به روشنفکران عرفی نسل دوم فیلمسازی و تفکر برخی فیلمسازان عرفی نسل سوم نزدیک است. یعنی همان نگاه انتقادی آن‌ها را به محیط پیرامونش دارد اما «آرمان» آن‌ها را ندارد.
آن‌ها یعنی روشنفکران عرفی نسل دوم از دل رشد آرمان خوانی نسل سیاسی دهه 40 بیرون آمد و تحت تأثیر آرمان این نسل سیاسی، فیلم ساخت. ولی این‌ها یعنی نسل پنجم، از دل شکست همان آرمان‌خواهی در انتهای دهه شصت بیرون آمد و تحت تأثیر گفتمانی قرار گرفت که در دهه 70 به گفتمان غالب روشنفکر جهانی تبدیل شد، گفتمانی که اینجا هم تفکر جریان روشنفکری و نسل سیاسی جدید را عوض کرد.
اگر قهرمان فیلم روشنفکر عرفی نسل دوم آدم زخمی تک افتاده‌ای بود که در اعتراض به نابرابری‌های اقتصادی، جانش را از دست می‌داد و روحیه خشن و عصبی ماهیت این آدم تک افتاده‌ی زخمی را تشکیل می‌داد. در این نسل یعنی نسل پنجم برعکس بود.
قهرمان این نسل فردی شد که فردیتش از دست رفته و لطمه دیده آن هم در شرایط بهم ریخته اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی. دفاع از این فردیت از دست رفته جایگزین آن اعتراض شد. گرچه در تفکر این نسل نابرابری‌های اقتصادی در له شدن این فردیت نقش محوری داشت اما اعتراض اصلی‌اش به این نابرابری نبود. دفاع از این فردیت به فرهنگ تحمل رسید به جای آن فرهنگ خشونت که این فرق اصلی فکری نسل پنجم با نسل دوم بود. در تفکر این نسل صلح و گفت‌وگو جای جنگ و مجادله نشست و استدال و منطق در گفت‌وگو جای فحاشی و هتاکی.
این نسل مصحلت اندیشی نسل‌های قبلی را کنار گذاشت و بی‌پرواتر به دغدغه ذهنیش نزدیک شد و صراحت شد ویژگی لحن بیان سینمایی‌اش.
حالا در «آشغال‌های دوست داشتنی» این بی‌پروایی در طرح موضوع صراحت در بیان هست اما نه با قهرمان زخمی تک افتاده معترض بلکه با یک مادر. مادری که مجبور می‌شود با شوهر، پسر و برادرش که مرده‌اند و تبدیل به قاب عکس روی تاقچه شده‌اند و عکس پسر دیگرش که در خارج است حرف بزند. هر عکس یک تفکر را نمایندگی می‌کند این تفکرات در تاریخ ایران جریان‌ساز بوده‌اند. صحبت مادر با این عکس‌ها به صحبت با تاریخ تبدیل می‌شود و مادر عکس‌ها را مجبور می‌کند که با هم حرف بزنند. حرف زدن این تفکرات با هم از مجادله به گفت‌وگو و سرانجام تفاهم و آشتی می‌رسد که اسمش را می‌شود آشتی ملی گذاشت.
می‌توان با سازنده این اثر برخورد سلبی کرد، فیلمش را بایگانی کرد و خودش را خانه‌نشین. می‌توان او را حامی و طرفدار فتنه خواند و فضایی پر از سوءتفاهم پیرامون فیلم ایجاد کرد، فضایی که خواست همه خارج‌نشینان مخالف نظام است. چون آن‌ها معتقدند از دل چنین برخوردی ممکن است مهاجرتی شکل بگیرد و منتقدی تبدیل به مخالف شود و آن‌ها امکان بیشتری برای تبلیغ علیه نظام پیدا کنند.
سوال می‌کنم: اگر ما به فیلم معمولی «گربه‌ها...» اجازه نمایش داده بودیم فیلمسازش می‌توانست در خارج از ایران ژست دیگری بگیرد؟ یا اگر چند سال قبل فیلمنامه برخی از فیلمسازان را رد نمی‌کردیم و می‌گذاشتیم آن فیلمنامه تبدیل به فیلم شود فیلمسازش مهاجرت می‌کرد؟ فقط سوال کردم، قصد دفاع از فیلمسازان مهاجر را ندارم.
پیشنهاد می‌کنم به جای این برخورد سلبی در حاشیه همین جشنواره در سالن مطبوعات با نمایش فیلم عین گفت‌وگوی داخل فیلم، داخل سینما فضای گفت‌وگو ایجاد کنیم. فضای گفت‌وگو بین این نسل که منتقد است نه مخالف با نسل همسن خودش که درست در نقطه مقابلش قرار گرفته است. نسلی که نگران انحراف سینما از مسیر انقلاب است، نگران رشد تفکرات انحرافی در سینماست.
نسلی که خودش هم معترض به نابرابری‌های اقتصادی و فساد ناشی از این نابرابری است. نسلی که باورهایی دارد و باورهای این نسل منتقد را قبول ندارد. حالا اگر این دو نسل در سالن سینما رودرروی هم قرار گیرند و به جای مجادله در روزنامه‌ها و فضای مجازی سر باورهای خود به گفت‌وگو بپردازند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
جواب من مشخص است، مسلما این گفت‌وگو برای سینما و نظام بسیار مثبت خواهد بود. ما که پیر شدیم این گفت‌وگوها را ندیدیم اما این دو نسلی که در بالا به آن اشاره کردم هر دو جوانند و در جامعه وزنی دارند و باید به تحمل همدیگر عادت کنند و به حذف یکدیگر نیندیشند. اگر این دو طرف به تحمل یکدیگر برسند، فضایی انتقادی در جامعه نهادینه می‌شود. در فضای نهادینه شده انتقادی اظهار نظر درباره فیلم‌ها شکل طبیعی پیدا خواهد کرد.
با توجه به سخنرانی رئیس سازمان سینمایی در مراسم افتتاحیه که روی گفت‌وگو به جای مجادله تأکید کرد، از آن‌ها می‌خواهیم بدون نگرانی امکان چنین نمایش و گفت‌وگویی را برای فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» فراهم سازند. این گفت‌وگو می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای گفت‌وگوهای بعدی میان جریان‌های مختلف داخل سینما.»
فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» بنا بر برخی ملاحظات مسوولان سینمایی و جشنواره‌ی فیلم فجر تاکنون به جشنواره‌ی فیلم فجر راه نیافته است.

شهاب حسینی - کارگردان «آشغال‌های...»: تا آخرین لحظه به «تدبیر»،«امید» دارم

 محسن امیریوسفی درباره‌ی آخرین وضعیت فیلم «آشغال‌های دوست  داشتنی» و برخی حواشی مطرح‌شده، سرانجام سخن گفت.

 ملاحظات دبیر جشنواره‌ی فیلم فجر همچنان نسبت به فیلم شما  پابرجاست؟

بله ایشان همچنان نسبت به فیلم من ملاحظاتی دارند و این را به همه جشنواره هم تسری داده‌اند! البته می‌دانم آقای رضاداد امسال مسئولیت بسیار سنگینی بر عهده دارند و همزمان باید درگیر موضوعات سینمایی و حاشیه‌های غیرسینمایی باشند ولی شاید روشی بهتر از نشان ندادن رسمی فیلم به هیات انتخاب وجود داشت. آن هم در مورد فیلمی که خودشان اذعان دارند فیلمی پر زحمت، متفاوت و در عین حال پر بیننده هست.

با مسوولان غیر از مدیران جشنواره هم مذاکراتی داشته‌اید؟

چند جلسه گفت‌وگوی صمیمانه با جناب دکتر ایوبی و جناب آقای احسانی داشته‌ام که همگی شنونده صبور حرف‌های یکدیگر بودیم. من حساسیت‌های سازمان سینمائی و جشنواره فیلم فجر را دراین زمینه درک می‌کنم. هر چند بنا بر وظیفه تهیه‌کنندگی، نماینده گروهی از بهترین عوامل سینمای ایران هستم که هرکدام متفاوت‌ترین و تحسین برانگیزترین کار سینمایی خود را در طول یک‌سال و نیم تولید در فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» انجام دادند و باید تلاش کنم حاصل زحمت‌شان توسط مردم دیده شود.

چند نمایش محدود هم برای طیف‌های مختلف مطبوعاتی و فکری جامعه داشتم که برای من نمایش‌هایی فراموش نشدنی بود. سعی کردم همانطور که در فیلم تلاش شده، گفت‌وگو و همدلی بین همه اقشار به وجود آید. بیرون از فیلم هم این فضا وجود داشته باشد و خوشبختانه نظرات سودمند آنها انرژی زیادی به من داد.

آیا شایعاتی مبنی بر حذف سکانس‌هایی از فیلم "آشغال‌های دوست داشتنی" برای نمایش عمومی صحت دارد؟

اصلاً صحت ندارد. در یکی از پرتعدادترین نمایش‌های چالش‌برانگیز فیلم، جذاب‌ترین نکته این بود که در کل زمان بحث و گفت‌وگوی جدی، ارائه نظرات مختلف در فضائی صمیمانه، صادقانه و برادرانه پیش رفت که برای من تجربه‌ای بسیار دلپذیر بود و هیچ کس در مورد حذف پلان یا صحنه‌ای صحبتی نداشت و بحث‌های مفیدتری انجام شد.

فیلم را از بنیاد فارابی خریدید؛ در این زمینه خبرهایی منتشر شده که پول آن را برای خرید از فارابی، فردی به نام بابک رنجانی پرداخته است،نظرتان درباره‌ی این شایعات چیست؟

یک روز از برادر حاتم طائی پرسیدند: نام برادرت در تاریخ ماند ولی تو فراموش می‌شوی! برادر حاتم فکری کرد و به مسجدالحرام رفت و در آن مکان مقدس نجاست کرد! وقتی علت را پرسیدند، گفت: حال تا جهان هست، همگان نام برادر حاتم طائی را به خاطر خواهند داشت که تنها کسی بود که این پلیدی را در خانه خدا انجام داد! متاسفانه بعضی افراد انگشت‌شمار هم هنوز هستند که تمایلی ندارند مثل همه اهالی مطبوعات و حاتم طائی‌وار بخشنده نظرات موافق یا مخالف خود در مورد یک موضوع باشند و سعی دارند بلاتشبیه مثل برادر حاتم طائی باشند و اسمشان را در تاریخ سینمای ایران این‌گونه بگذارند! من برای نشان دادن میزان کذب بودن مطلب نوشته شده، کلمه مناسبی را در فرهنگ دهخدا پیدا نکردم! و فقط می‌توانم بگویم آنچه در این مطالب در مورد فیلم "آشغال‌های دوست داشتنی" و من گفته شده، کذب محض و دروغ‌پردازی وقیحانه‌ای است که برای منحرف کردن اذهان عمومی گفته شده و برای احقاق حق خود و اعاده حیثیت، شکایت از نویسنده و مسئولین این سایت خاص در دست انجام است.

هنوز امیدوارید که مشکلات فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» برای نمایش در جشنواره‌ی فجر حل شود؟

در فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» یکی از شخصیت‌ها به مادر فیلم می‌گوید: این امید لعنتی هیچ‌وقت دست از سر ما برنمی‌داره! ولی بازهم می‌گویم ضمن تاکید بر حق فیلم برای دیده شدن، حساسیت‌های سازمان سینمایی و دبیر جشنواره را هم درک می‌کنم.

انتظار داشتید در دولت تدبیر و امید، فیلم‌تان این‌گونه برای نمایش به مشکل دچار شود؟

نه، ولی همیشه تا آخرین لحظه امید به تدبیر دارم!

حرف آخر؟

«آشغال‌های دوست داشتنی» فیلم یک جناح یا تفکر خاص نیست و متعلق به همه دیدگاه‌های جامعه امروز ایران است که زمان آن رسیده که در فضایی معتدل و آرام مشکلات‌شان را حل کنند. از تمام موافقین و مخالفین فیلم هم که در معدود نمایشها فیلم را دیدند، تشکر می‌کنم  که مثل حاتم طائی نظرات مفید خودشان را سخاوتمندانه به من بخشیدند.

شهاب حسینی - «آشغال‌های دوست داشتنی» را به جشنواره بیاورید

 سی نت: کامبوزیا پرتویی در مراسم جشن انجمن منتقدان و نویسندگان  سینمایی از رضاداد خواست که فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» حتما در  جشنواره حضور داشته باشد.
 کامبیوزیا پرتوی که برای اهدای جایزه فیلمنامه به روی سن آمده بود‌، از علیرضا رضاداد  درخواست کرد فیلم «آشغال‌های دوست داشتنی» در جشنواره فیلم فجر حضور داشته  باشد.

از سویی دیگر پس از پایان مراسم،در گپ وگفت‌هایی که بیرون از سالن ایوان شمس انجام شد، رخشان بنی‌اعتماد در صحبت‌هایی با رضا داد از اوخواست که فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» در جشنواره فجر به نمایش در آید. مجیدمجیدی کارگردان مطرح سینمای ایران هم تلاش‌هایی را یرای حل مشکل فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» انجام داده هست.

+ صحبت های مهشید افشار زاده درباره "پنج ستاره"

شهاب حسینی - "آشغالهای دوست‌داشتنی" به دست هیات انتخاب فیلم فجر نرسید

 بانی فیلم آنلاین: فیلم "آشغالهای دوست‌داشتنی" ساخته محسن امیریوسفی تا امروز که آخرین مهلت نمایش فیلم‌ها برای هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر است، برای اعلام رای در اختیار این هیات قرار نگرفته است.

به گزارش مهر، هفته گذشته روابط عمومی این فیلم با ارسال ایمیلی به رسانه‌ها اعلام کرد که نسخه‌ای از این فیلم برای حضور در جشنواره فجر به دبیرخانه این رویداد سینمایی ارایه شده است، همچنین بر اساس پیگیری های خبرنگار مهر محسن امیریوسفی تهیه‌کننده و کارگردان "آشغالهای دوست داشتنی" فرم جشنواره را پر کرده و نسخه ای از فیلم را در زمان تعیین‌شده از سوی جشنواره به دبیرخانه ارایه کرده است.
و اما خبرها و شنیده‌ها حاکی از آن است که تا این لحظه فیلم توسط هیات انتخاب دیده نشده است.
با توجه به اینکه امروز آخرین مهلت نمایش فیلم‌ها برای اعضای هیات انتخاب است و آنها باید تا فردا لیست فیلم‌های بخش مسابقه این دوره از جشنواره فجر را کامل کنند، باید منتظر ماند تا مسئولان برگزاری جشنواره فیلم فجر تکلیف این فیلم را هم مشخص کنند.
همچنین شنیده می‌شود برخی از کارگردانان سینما و همچنین مسئولان سینمایی در چند روز گذشته با تماشای فیلم محسن امیریوسفی تلاش دارند مشکل نمایش این فیلم را برای حضور در جشنواره فجر برطرف کنند.
رئیس سازمان سینمایی و اداره نظارت و ارزشیابی وزارت ارشاد در چند ماه گذشته برای بسیاری از فیلم‌هایی که در دولت قبل مشکل نمایش داشته و بلاتکلیف بودند مجوز نمایش صادر کرده‌اند و تعداد آثار بلاتکلیف سینمایی به حداقل رسیده است.
داستان "آشغالهای دوست داشتنی" در مورد خانواده‌ای است که یک شب فرصت دارند مشکل مادر خانواده را حل کنند. بازیگران فیلم عبارتند از شیرین یزدانبخش، حبیب رضایی، هدیه تهرانی، نگار جواهریان، اکبر عبدی، صابر ابر، شهاب حسینی.